πελαγοβάτης

ὁ, Α

(ως επίθ. τού Χριστού) αυτός που βαδίζει πάνω στην επιφάνεια τού πελάγους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πέλαγος + -βάτης (< βαίνω), πρβλ. υπνο-βάτης].